Gdy protektor papieża przybył do Rzymu, kazał jego wrogom wydłubać oczy a następnie obwiesić nieszczęśników. Przywódcę powstania przekazano papieżowi Janowi XIII, by okazał swe miłosierdzie. Patriarcha kazał jedynie wbić ofierze dzwonek w odbyt, a na głowie zawiesić pawie pióra. Nagiego prefekta powieszono następnie na posągu Marka Aureliusza, a gdy to papieżowi się znudziło, wożono po ulicach Rzymu i ostatecznie wygnano w Alpy. Kim był Jan XIII?
Urodził się w 920 roku jako syn biskupa i… jego przyrodniej siostry. Kazirodczy związek rodziców łączy Jana XII z niesławnym poprzednikiem i imiennikiem – Janem XII, ale analogii jest więcej. Nowy namiestnik Najwyższego w Stolicy Piotrowej był wielkim miłośnikiem płci pięknej, którą hołubił do tego stopnia, że usługiwać mogły mu jedynie śliczne, młode dziewczęta. Oczywiście korzystał w pełni z ich wdzięków, kazał nawet w rezydencji papieskiej tuż obok bazyliki św. Jana na Luteranie i zarazem jednej z czterech bazylik pontyfikalnych w Rzymie utworzyć harem złożony wyłącznie z dziewic. Z tego tytułu czerpał zresztą profity oferując zaprzyjaźnionym biskupom wstęp do przybytku rozkoszy – rzecz jasna odpowiednią opłatą.
Papież brzydził się biedą, jadał wyłącznie ze złotych talerzy, a jego puchary z winem błyszczały od drogocennych klejnotów. Podczas uczt czas umilały mu tańce nagich kobiet Jedną z licznych słabości Jana XIII były też hazard, a konkretnie gra w kości, która drenowała papieski skarbiec.
Nowy papież nie spodobał się Rzymianom. Ponoć uwiódł konkubinę swego ojca i własną siostrzenicę. Ostatecznie wzniecono przeciwko niemu powstanie. Ale rebelia została szybko stłumiona przez protektora Jana XIII cesarza Ottona I. Za tę pomoc papież odwdzięczył się w Boże Narodzenie 25 grudnia 967 roku koronując cesarskiego syna Ottona II na współcesarza.
Według pisarza Gregoroviusa papieże w owych czasach „spali na jedwabnych poduszkach i w łożach zdobionych złoceniami, w ramionach kochanek, pozostawiając swym wasalom, sługom i niewolnikom dbanie o wymogi dworu”.
W tradycji Kościoła Katolickiego Jan XIII uchodzi za dobrego papieża, może jedynie zbyt surowego i despotycznego. Za jego pontyfikatu (965-972) przeprowadzono synod (967), podczas którego upowszechniono… celibat duchowieństwa. Jan XIII jest również ważny dla nas, ponieważ wyraził zgodę na Chrzest Polski (966) i wyznaczył misyjnego biskupa z siedzibą w Poznaniu — Jordana (968).
Jeśli nie chcecie dać wiary w jego nieprzystojne prowadzenie, możecie zapamiętać, że od Jana XIII zaczęto święcić i nadawać imiona dzwonom, a ten zwyczaj pozostał do dziś. To miłe.
Komentarze: 0
Logowanie:
Facebook