Czy bogini Hel miała syna? 

Hel była w połowie martwa? A może jej nie było? Przejdź do tekstu

Czy przerażająca, na wpół martwa nordycka bogini Hel, pani podziemnego królestwa miała… dzieci? Skoro badacze nie są przekonani co do jej obecności w wierzeniach wikingów, przesłanek do jej potomków jest jeszcze mniej. Ale istnieją legendy związane z pogańskimi rytuałami przesilenia zimowego. Ich częścią jest potwór o imieniu Krampus. To ponoć przerażający syn władczyni Helheimu. Kim jest ta istota?

W tradycji środkowoeuropejskiej Krampus jest pół-kozłem, pół demonem, który karze źle zachowujące się dzieci w okresie Bożego Narodzenia. Uważa się, że Krampus pochodzi z Niemiec, a jego nazwa wywodzi się od słowa Krampen, czyli „pazur”. 

Krampus, a Kościół

Co ciekawe, Kościół katolicki podejmował wysiłki, aby wyrugować Krampusa z tradycji, a tym bardziej zerwać jego związki z Bożym Narodzeniem, ale wraz z rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa nieodmiennie pojawiał się ów potwór. Jednocześnie trzeba dopowiedzieć, że jego obecność była i jest najsilniejsza w krajach niemieckojęzycznych.  

Zobacz bluzy i koszulki poświęcone nordyckim mitom

W tradycji niemieckiej, a w zasadzie folklorze rejonu alpejskiego, wciąż istnieje pojęcie „Krampusnacht” (niem. Noc Krampusa). To nietypowe święto przypada 5 grudnia każdego roku, dzień przed wizytą Świętego Mikołaja. Tej nocy dzieci, które nie zasłużyły na prezent od rumianego świętego w czerwonym kubraku, zostają ukarane przez Krampusa – rogatego stwora w przerażającej masce z drewna lipowego. 

Już nie taki straszny

Oczywiście do naszych czasów Krampus i jego zwyczaje zostały ułagodzone do postaci niewinnych figli, ale dawniej, podobnie jak w oryginałach baśni braci Grimm, historie z jego udziałem mroziły krew w żyłach. Bo Kramus był stworem okrutnym i bezlitosnym. 

Niegdyś zjawiał się w tym samym dniu co Mikołaj i pazurzastą łapą wyłuskiwał z łóżek niegrzeczne dzieci. Potem pakował je do kosza zawieszonego na plecach i odchodził. Po tych niebożętach ślad wszelki znikał na wieki wieków. Amen. 

Obecnie Krampus nie może już kolekcjonować niegrzecznych szkrabów, bo przeciwko sobie ma armię dziecięcych psychologów, którzy pozbawili demona pazurów, odebrali kosz i kazali śmiesznie podskakiwać podczas ulicznych jarmarków, na dzień przed wizytą Mikołaja. 

A mnie się niekiedy wydaje, że dzieciom przydałby się taki Krampus i jego wiklinowy kosz dla tych szczególnie nieznośnych bachorów. I to nawet częściej niż raz w roku!   

Wydaje się, że każdy z ważniejszych bogów w mitologii nordyckiej miał dla siebie rodzaj zwierzęcia, które mogło go nieść wszędzie przez Dziewięć Światów. Królowa umarłych, która była również córką Lokiego, miała dla siebie trójnożnego konia zwanego Helhest, co oznacza po prostu „koń Hel”. Czytaj dalej

Źródła:
http://empiresilesia.pl/mity-i-legendy-krampus/
https://www.britannica.com/topic/Krampus#ref1276134
https://www.nationalgeographic.com/history/article/131217-krampus-christmas-santa-devil
https://www.history.com/news/krampus-christmas-legend-origin