Kiedy Sigurd Potężny wracał ze swoimi wikingami do domu po wygranej bitwie, triumfalnie przytroczył do siodła odcięta głowę wodza przeciwników. Nie wiedział, że to przywiedzie go do śmierci w męczarniach. Właściwie to nawet nie sama głowa, ale… ząb Máela Brigte’a.

Sigurd Eysteinsson, zwany również Sigurdem Potężnym, był earlem Orkadów. Te odległe wyspy leżą u północno-wschodnich wybrzeży Szkocji i podobnie jak sąsiednie Szetlandy znajdują się na tej samej szerokości geograficznej co Alaska i Sankt Petersburg, oraz bliżej stolic pięciu innych państw, niż Londynu.

Ze względu na ich bliskość, wyspy szybko padły ofiarą wikingów, którzy przekształcili je w twierdze i bazy wypadowe do dalszych ataków na Wielką Brytanię oraz inne kraje. Strategiczne umiejscowienie Orkadów było bardzo ważne dla wikingów. 

W tym miejscu pojawia się Sigurd Eysteinsson, którego historia zna pod mianem Sigurda Potężnego.  Eysteinsson był inspiratorem podboju północnej Szkocji przez wikingów, którym udało się przejąć dzisiejsze hrabstwa Caithness i Sutherland.  

Saga o Orkadach i nie do końca honorowa ustawka

Średniowieczny tekst opisujący historię Orkadów od IX do XIII wieku, zapisano, że Sigurd wyzwał lokalnego władcę Máela Brigte the Bucktoothed na 40-osobową bitwę. Warto dopowiedzieć, że przydomek wodza w wolnym tłumaczeniu brzmi… Wystający Ząb, co ma dla finału tej historii niezmiernie ważne znaczenie. 

Z typowym dla wikingów krętactwem i krzywoprzysięstwem w podejściu do paktów, Sigurd przyprowadził 80 ludzi zamiast 40, pomimo ustaleń, że do walki mogą stanąć maksymalnie cztery dziesiątki mężczyzn po każdej ze stron. W ten sposób ludzie Máela Brigte’a the Bucktootheda zostali szybko pobici, a on sam natychmiast ścięty.  

Ciesząc się ze swojego podstępu, w drodze powrotnej po kolejnym wspaniałym zwycięstwie Sigurd przypiął głowę Máela do siodła swojego konia, żeby wszyscy widzieli dowód jego chwały. Ale głowa Wystającego Zęba nie chciała posłusznie przylegać do uda Sigurda Potężnego. Kołysała się, podskakiwała i kiwała na boki. Krótko mówiąc, wyprawiała dzikie harce, aż wreszcie zęby Brigte’a rozorały skórę na nodze Eysteinssona.  

Ugryzienie wydawało się niegroźne, ale rana szybko się zaogniła i zanim dotarł do domu, Sigurd już nie żył. Zabił go ząb martwego wodza, którego Eysteinsson oszukał.  Zemsta po śmierci nie mogła już ucieszyć Máela Brigte’a the Bucktootheda, ale zyskał dozgonną pamięć potomnych. Ponoć wódz został pochowany w Sigurd Howe w pobliżu dzisiejszego miasta Dornoch w Sutherland w Szkocji.

Orkady i sąsiadujące z nimi Szetlandy pozostawały pod panowaniem wywodzących się od wikingów norweskich władców do czasu, gdy w 1469 roku zostały tymczasowo przyznane koronie szkockiej jako część posagu ślubnego.

Źródła:
http://www.orkneyjar.com/history/vikingorkney/sigurd.htm
https://medium.com/lessons-from-history/the-viking-king-who-died-of-head-bite-f8065e4199b3
https://www.craiglotter.co.za/2009/08/27/the-death-of-sigurd-eysteinsson/
https://www.geni.com/people/Sigurd-Eysteinsson-I-Jarl-of-Orkney/6000000001073920184

Jak Harald III Srogi i jego 11 tysięcy wikingów Anglię zdobywali