Wśród dziesięciu najcenniejszych mieczy, które kiedykolwiek sprzedano i zapłacono za nie najwięcej, znajduje się tak niezwykła broń jak np. miecz oficerski admirała lorda Horatio Nelsona, który został odnaleziony w 2001 roku i sprzedany za grubo ponad pół miliona dolarów. Jest też niezwykła szabla Napoleona Bonaparte, którą cesarz Francuzów używał w bitwie pod Marengo w 1800 roku.
Wykonana przez mistrza Nicolasa Noela Bouteta szabla dla cesarza Francuzów posiada niezwykłe klasy złote zdobienia i hebanową rękojeść. Broń została sprzedana w 2007 roku za astronomiczną sumę 6,5 miliona dolarów, ale transakcja mogła się odbyć wyłącznie pod pewnymi warunkami. Szabla jest pod ochroną państwa, uznawana za zabytek narodowy (od 1978 roku), który nie może opuścić terenu Francji. Dotychczas była przekazywana wyłącznie wzdłuż linii rodowej Napoleona – właściwie Bonaparte przekazał ją bratu jako prezent ślubny – i została sprzedana przez potomka brata Bonapartego innemu członkowi rodziny.
Jednak tytuł najcenniejszej białej broni, a raczej sprzedanej za najwyższą kwotę, przypadł słynnemu mieczowi Bao Teng, który w londyńskim domu aukcyjnym Sotheby został wylicytowany za sumę 7,7 miliona dolarów!
Napis i dekoracje na wskazują, że egzemplarz z jadeitowym trzonkiem ozdobiony stylizowanymi motywami liści i kwiatów, należał do domu chińskiego cesarza Quainonga panującego w latach 1735-1796. Okres panowania czwartego syna cesarza Yongzhenga, a właściwie jego schyłek, był w zasadzie końcem dawnego państwa chińskiego.
Niezwykły miecz został sprzedany dwa razy. Po raz pierwszy w 2006 roku za 5,93 mln dolarów, a dwa lata później za wspomnianą, astronomiczną sumę 7,7 mln dolarów, czyli ponad 30 milionów złotych.
Qianlong zamówił zestaw 90 szabli i 30 sztyletów w trzynastym roku swojego panowania. Miały one służyć jako hołd dla jego przodków, a także jako symbol i uznanie siły wojskowej. Większość z tych szabel znajduje się w Muzeum Pałacowym w Pekinie, choć niektóre z nich zostały ofiarowane jako dary lub zostały utracone.
Rękodzieło nie należało do jednego płatnerza. Uważa się, że w ramach pałacowych departamentów istniało ponad trzydzieści warsztatów. Produkcja szabli, wysoce wyspecjalizowana umiejętność, obejmowała mistrzów wielu specjalności. Po tym jak cesarski departament zaproponował wstępny projekt, każdy z warsztatów przyjmował zlecenie na inny element. Jadeitowa rękojeść została wykonana przez warsztat jadeitowy, głownia przez warsztat zbrojeniowy, pochwa przez mistrzów pracujących w drewnie, a delikatne ornamenty przez dział rzeźbiarski. Poszczególne elementy zostały następnie zmontowane przez tzw. Radę Zbrojeń.
Stalowa klinga inkrustowane złotem, srebrem i miedzią posiada zdobienie z poetyckim, dwuznakowym imieniem Bao Teng (Wznoszący się skarb) i pięcioznakowym numerem inwentarzowym tian zi shiqi hao, czyli cesarskim numerem siedemnaście. Rewers z kartuszem smoka wijącego się wśród chmur z imieniem szabli oraz czteroznakowym określeniem dynastii Qianlong, to część niezwykłych ornamentów. Pochwa została uformowana z drewna w okleinie z drzewa brzoskwiniowego.
Bao Teng pozostaje najdroższym historycznym mieczem, jaki kiedykolwiek trafił na sprzedaż w oficjalnym obiegu. Ale istnieje wiele znakomitych ostrzy, które nie osiągnęły astronomicznych cen sprzedaży natomiast przewyższają chiński miecz ze względu na niezwykłą historię, losy właścicieli czy przypisywane im cechy… magiczne. Jeszcze wrócimy do tego tematu.
Komentarze: 0
Logowanie:
Facebook